T.C. Mİllî Eğİtİm BakanlIğI
İSTANBUL / EYÜPSULTAN - Eyüpsultan Hacı Osman Torun Anadolu İmam Hatip Lisesi
Johnson ve Johnson (1991), bir çatışma sıraında insanların beş farklı çözüm stratejisinden birini izleyebileceklerini belirmiş ve bu stratejileri hayvan figürleri ile simgelemişlerdir.
Çatışmadan kaçınmak için geri çekilirler. Sorun çıkaran kişiden uzak dururlar. Çaresizlik hissederler. Çatışmayla yüz yüze gelmektense, kabuğuna çekilmenin daha iyi olduğuna inanır.
Başkaları tarafından kabul edilmeyi ve sevilmeyi isterler. Tatsızlık çıkmaması için çatışmadan kaçınılması gerektiğini düşünürler. İlişkinin devamı için kendi çıkarlarından vazgeçerler.
Hem kendi amaçlarına hem de ilişkilerine orta derecede önem verirler. Uzlaşma ararlar. Kendi amaçlarının bir kısmından vazgeçerler ve çatıştıkları kişiyi de amaçlarının bir kısmından vazgeçirmeye ikna ederler.
Çatıştığı kişiyi zorlar ve kişi üzerinde güç kullanmayı dener. Kendi amaçları çok önemlidir ama ilişkileri önemsizdir.
Hem amaçlara hem de ilişkilere önem verirler. Sorunun çözümü için çabalarlar. Tarafların her ikisi de kazanır.
Crawford ve Bodin’e göre (1996) çatışmaları çözmek için başvurulabilecek üç değişik yapılandırılmış sorun çözme süreci vardır.
Aralarında anlaşmazlık olan tarafların ya bizzat kendilerinin ya da temsilcilerinin başkalarından yardım almaksızın birlikte çalışarak aralarındaki anlaşmazlığı çözmek amacıyla yüz yüze geldikleri bir sorun çözme sürecidir.
Aralarında anlaşmazlık olan tarafların arabulucu denen tarafsız birinin yardımıyla aralarındaki anlaşmazlığı çözmek için yüz yüze geldikleri bir sorun çözme sürecidir.
Aralarında anlaşmazlık olan bütün tarafların ya da temsilcilerinin, bütün tarafların destekleyebileceği bir eylem planı oluşturarak anlaşmazlığı çözmek amacıyla işbirliği yaptıkları bir grupla sorun çözme sürecidir.
Tartışma durumunda farklı tepkiler gösterilebilir; kişi sert, yumuşak ya da ilkeli davranabilir.
